1967’de imzalanan 107 uluslu Dış Uzay Anlaşması, Dünya yörüngesine nükleer, biyolojik veya kimyasal silahların yerleştirilmesini veya kullanılmasını yasaklıyor.Ancak bu fikir birliği, ABD Hava Kuvvetlerinin şimdiye kadarki en kolay silahını unutmuş görünüyor: Kıtalararası bir balistik füzenin patlayıcı gücüyle bir şehri vurabilen bir tungsten çubuk. Bu plana “Thor Projesi” adı verilir ve kinetik bombalama sistemi veya yörünge bombardımanı olarak bilinir.
Thor Projesi’nden önce
Vietnam Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri Tembel köpek Adını koyduğu bombaları kullandı. Bunlar, kanatlarla donatılmış, 2 inçten daha kısa, kolay katı çelik parçalardı. Bu “bombaların” patlayıcıları yoktu ve Vietnam üzerinde uçan yüzlerce uçaktan kolayca atıldı.
Tembel Köpek mermileri ( Ayrıca “kinetik bombardıman” olarak da adlandırılır), yere düştüğünde saatte 800 kilometreye varan hızlara ulaşabilir ve 900 metre gibi kısa bir yükseklikten düştükten sonra 23 santimetrelik betonu delebildi.
“Tembel Köpek” mermileriBu silahlar, mermilerin hareket sırasında hız kaybetmek yerine hız ve darbe ile boşa harcanacak güç kazanması dışında, bir amaç için mermi atmakla aynı temele sahipti. Bu silahlarla geniş bir ormanlık alan adeta av tüfeğiyle vurulmuşçasına yüksek hızlarda kurşun yağmuruna tutuldu.
Thor Projesi de bu formda ortaya çıktı
Soğuk Savaş döneminde konuşulmaya başlanan Thor, birkaç yüz metreden yüzlerce küçük mermi yerine Dünya’nın birkaç bin kilometre yukarısına yörüngeden atılan büyük bir merminin kullanılması üzerine kurulu. “ tanrıdan sopa” olarak da bilinen bu fikir, yörüngeden salınan ve ses hızının 10 katına varan hızlara ulaşan bir telefon direği büyüklüğündedir (yaklaşık 6 metre uzunluğunda, 30 santimetre çapında). bir tungsten çubuk demeti kullanır.
Plana göre, çubuğun kendisi, potansiyel olarak müstahkem sığınakları veya gizli yeraltı alanlarını yok ederek, Dünya’nın onlarca metre içine girme gücüne sahip olacaktı. Dahası, çubuk çarptığında, nükleer serpintiye neden olmamakla birlikte, yere nüfuz eden bir nükleer silah büyüklüğünde bir patlama yaratacaktır.
Böyle bir silah, yalnızca 15 dakikalık bir bildirim süresi içinde bir nesneyi yok edebilecektir.
Ancak o zamanlar uzaya rastgele bir nesne göndermek kilogram başına 20.000 dolardan fazlaya mal olabilirdi. Tungsten çubukların muazzam ağırlığı nedeniyle, bu çubuklardan sadece birini bile uzaya göndermek son derece değerli olacaktır. Çubuk başına 230 milyon dolarlık maliyet, Soğuk Savaş sırasında düşünülemezdi ve Thor projesi bir proje olarak kaldı.
Bugün işler değişebilir mi?
Bush yönetimi, 11 Eylül saldırılarından sonraki yıllarda düşman ülkelerdeki yeraltı nükleer tesislerini vurma fikrini yeniden gözden geçirmeyi düşündü. Alternatif olarak, 1962’deki ilk lansmanında, tek bir Minuteman III ICBM’si 7 milyon dolara (veya enflasyona göre ayarlandığında 57 milyon dolara) mal oldu.
Nükleer silahlarla ilgili sorunlardan biri, bunların yüzeyin derinliklerine nüfuz edecek şekilde tasarlanmamasıdır. Ek olarak, bir nükleer silahın serpintisi, çevredeki potansiyel olarak dost bölgeleri harap edebilir. Project Thor gibi hipersonik silahlar,Teoride kolay gibi görünseler de muazzam güçleri ile küresel savaşın geleceğine sahip olabilirler.
